با گفتن این که من فروکش کردن جنبش در این دو ساله را، از تظاهرات سکوت میلیونی تا «مرگ بر خامنه‌ای» گویان چند ده هزار نفری، نتیجه‌ی تندروی‌ها و موقعیت‌نسنجی‌های متفکرین! متمایل به افکار مجاهدین خلق یا سلطنت‌طلب یا محسن سازگارا و از این دست سیاست‌مداران میدانم، و ضمن محکوم کردن سیاست‌مداران بسیار بسیار احمقی که آنقدر از واقعیت‌ها دورند که فکر می‌کنند واقعن الآن مردم برای دادن شعارهای ضد حکومتی، آماده‌اند که به خیابان بروند، بروم سر اصل مطلب:
شرکت در رای‌گیری 22 خرداد 88 فقط یک حرکت تاکتیکی و البته حرکتی مهم و بسیار درست (در آن تاریخ) بود. اما این تاکتیک به این خاطر انتخاب شد و جا افتاد که زمینه‌ساز هر چه زودتر ایجاد شدن یا به‌وقوع‌پیوستن حرکت بسیار مهمتری گردد. با ترس حکومت از قبول نتیجه‌ی این رای‌گیری و زیر پا گزاردن حق مردم در داشتن رئیس جمهوری به نام میرحسین موسوی، خیزش عظیم مردمی‌ای که قرار بود با این تاکتیک تسریع شود، ، آنقدر تسریع شد که هیچ کس حتا خوابش را هم نمی‌دید. تنها سه روز لازم بود تا مردم ایران، بزرگترین حماسه‌ی این دوران 32 ساله را بوجود آورند. حماسه‌ی 25 خرداد.
حال عده‌ای که برایشان روز شرکت در رای‌گیری مهمتر از روز 25 خرداد است و گویا می‌خواهد مردم را همیشه در حال و هوای شرکت در رای‌گیری نگه دارند، برای این روز اعلام راه‌پیمایی در سکوت کرده‌اند و کیست که نداند که مردم اگر هم بخواهند به خیابان بیایند، حوصله‌ی انجام پشت سر هم این کار را ندارند.
این هم بخشی از نوشته‌ی من در همین زمینه در سال قبل که آن موقع مورد قبول واقع نشد و تازه اگر هم می‌شد، به احتمال زیاد، حماسه‌ای تکرار نمی‌شد:
« ... وقتی من و تو و موسوی و کروبی، 25 خرداد را «روز حماسه» می‌خوانیم، از 22 خرداد صرفنظر کنیم و تمام نیرو را برای تکرار این حماسه بگذاریم
و بدانیم که هر روز هر روز برنامه راه انداختن، نیروهایمان را هرز می‌دهد و جنبش را دچار فرسودگی و افسردگی می‌کند. نمی‌دونم! اگه می‌خواین یه عده این روز برن و یه عده اون روز برن و جمعیت درست جمع نشه و پخش و پلا بشه، خوب بفرمایید، هم 22 خرداد حماسه بیافرینید و هم 25 خرداد و هم روز قدس! عزیزم، حماسه که بی‌خود اسمش نشده حماسه که. در وحشت‌ناک‌ترین حکومت دینی، هر موقع یک میلیون نفر بطور تقریبن پیوسته در یک خیابان دراز، حتا در سکوت و البته مشخص باشه که به جمعیت ناراضی تعلق دارند، راه‌پیمایی کردند، اینو میشه اسمشو گذاشت حماسه....
من از همه‌ی سیاسیان ایران، از همه‌ی همکاران بالاترین می‌خواهم اگر به فکر یک حماسه‌آفرینی‌یه دگر هستند، اگر به فکر آفرینش داستانی حماسی که 2000 سال دیگر هم ایرانیان به آن افتخار کنند و صفحاتش را جزو دروس مدارس کنند هستند، به جای دامن زدن به شلوغ‌بازی‌های معمول و هر روز این و هر روز اون، روز « 22 خرداد، روز شرکت در رای‌گیری» را در پیشگاه «روز 25 خرداد، روز اولین حماسه» قربانی کرده و فعلن فقط و فقط این روز را تبلیغ کنند. به نوشته و رای مثبت شما خودمان نیازمندیم! که یعنی هم من و هم شما نیازمندیم.»
No comments:
Post a Comment
برای فرستادن نظر و پیغام، احتیاج به دادن اسم و آدرس و کلمه رمز و قد و وزن ندارید. خودتان انتخاب کنید