پیام موش فضائی به رئیس‌جمهور موسوی

در پی عدم حالگیریِ شما از من که منظور همان احوال‌پرسی از این جانب باشد، مجبور به گلایه شده و ضمن اینکه حالا درسته که رنگ من سبز نیست و اینا هم منو به‌خاطر دندونای تیزم به فضا تبعید کردند و نمی‌گم بقیه رو برای چی، اما بی‌وفا، آخه این رسمشه که فقط نگران همسفرانم کرم‌ها و لاک‌پشت سبز باشی؟ چرا اسمی از من نبردی؟ یعنی به همین زودی منو فراموش کردی؟ یعنی مردم نسبت به سرنوشت من حساس نیستند؟ اما از این گلایه که بگزریم، خواستم شما را از نگرانی درآورده و بگویم که راستش در این فضائی که ما می‌بینیم، از آن خرابستان، بهتر می‌شود نفس کشید. همین!

ارادتمند، موش فضائی
کرم‌ها و لاکپشت‌ سبز هم، هم سلام دارند و هم میرسانند!