اگه داریوش خوند که: «آخرین سنگر، سکوته»، هر آنکس فکر کرد منظور او تو خونه بوده، شوتِ شوته

آیه‌های یاس نخوانیم و به جای آن، پایه‌های جنبش را تقویت کنیم. و برای محکم کردن پایه‌های «حداقل ایستادگی»، به فکر به جنبش درآوردن «اکثریت خاموش» باشیم. در این رابطه، پنج‌شنبه‌های اول هر ماه را می‌توان روز «حضور خاموش مردم در مناطق مرکزی شهرها» اعلام کرد. هر چند که معلوم است که هر کسی حق دارد روز یا روزهایی را برای حرکتهای رادیکالتر، اعلام کرده و فراخوان بدهند، اما توافق در اعلام روز مشخصی در ماه به منظور حضور ساکت و هرچه بیشتر مردم در خیابان‌ها و میادین مرکزی، بسیار ضروری و حیاتی مینماید، چرا که جنبشی که ثمره‌ی 2500 یا سی سال صبر و تحمل و دانش‌آموزی بود و هست، با به‌کار گرفتن تاکتیک‌های مختلف، از جمله شرکت در انتخابات ریاست جمهوری 88 ، و در ادامه‌ی آن در برخود با حکومتی که چهره‌ی متقلب و بی‌آبرویش را به بهترین وجهی نشان داد، با حضور میلیونی مردم در خیابانها و به منظور به ریاست جمهوری رساندن برنده‌ی واقعی‌ی انتخابات، یعنی آقای موسوی شروع شد، دیگر نتوانسته است چنین حضوری را در این 9 ماهی که از شروع آن گذشته است، به نمایش بگزارد و در این مدت، فاصله‌ی «ترسو» با «شجاع»، «زن و بچه‌دار» با «مجرد»، «پیر» با «جوان»، «اصلاح‌طلب» با «سرنگونی‌طلب» و خیلی چیزا با خیلی چیزای دیگر، رو به ازدیاد گزاشته است.

البته بسیاری از فاصله‌ها و اختلافات فکری و رفتاری، طبیعی و ضروریست، و در اینجا درود بر همه‌ی افرادی که این حکومت را از روز مبادا یا قیام مردم ترسانده‌اند، اما اگر باز هم می‌خواهیم که مردم به‌صورت میلیونی به خیابان‌ها بیایند، باید تا آن‌جایی که میشود محیطی را فراهم آوریم که ترس از درگیری، دست‌گیری و ضرب و شتم را به حداقل برساند. باید خودمان را برای حداقل یک روز در ماه هم که شده، به سطح محافظه‌کارترین اقشار مردم ناراضی نزدیک کنیم و بدانیم که درصد قابل توجهی از جمعیت میلیونی‌ای که در 25 خرداد به خیابان آمد، هم اکنون به خاطر کسانی که رعایت حال آن‌ها را نمی‌کنند و با دادن شعارهای رادیکال، آنها را به خطر می‌اندازند، از خیابان پرهیز می‌کنند. پس برای اینکه اکثریت خاموش، از به خیابان آمدن نترسد، از همه‌ی حامیان این حرکت در این روز مشخص در ماه، بخواهیم که تحت هیچ شرایطی، شعار ندهند و جلوی هر درگیری‌ای را بگیرند.

بیایید این قرار را که نافیِ دیگر قرارها نیست، با تمام توان، و اگر بلاگ‌سایت داریم، در بالای آن، تبلیغ و به قراری ثابت تبدیل کنیم:
پنج‌شنبه‌ی اولِ هرماه، از ساعت 4- 5 بعدازظهر، بدون شعار
گردشی در خیابان‌ها و میادین مرکزی، با جمع بی‌شما

با امید به پیروزی