آیا واقعن امشب باید به سمت آکسیون نهایی رفت؟

بابا کشتید ما رو از بس گفتید «آکسیون نهایی»، «آکسیون نهایی». آخه یه ذره فکر می‌کنید که دارید چی می‌گید؟ «آکسیون نهایی» یعنی قیام. یعنی اشغال قرارگاه‌های بسیج و سپاه. یعنی رودرروئی مسلحانه با نیروهای مسلح حکومت. من به این خاطر این حرفا رو زدم: « اگر برای قیام، آمادگی‌ی فکری-سیاسی-روحی-فرهنگی-روانی-فیزیکی-زمانی-گروهی و خیلی چیزای دیگه نداریم، حداقل، آن‌ را نفی نکنیم. حداقل بگوییم که به آن فکر می‌کنیم. حداقل بگوییم که ممکن است لازم شود. حداقل بگوییم خود را برای آن، آماده می‌کنیم، هرچند که اصلن و قلبن به آن تمایل نداریم و اگر زمانی دست به قیام بزنیم، از روی ناچاری است» که می‌دیدم و می‌بینم برای آمادگیِ مردم به قیام، کار چندانی صورت نمی‌گیره و اکثریت عظیمی از روشنفکران مسالمت‌آمیز بودن راه رسیدن به آزادی را قسم خورده‌ و آیه‌ی قرآن کرده‌اند.
اما این واقعیت را فعلن بپذیریم که چنین آمادگی‌ای در مردم وجود ندارد و دست از شعارهای پوپولیستی برداریم.
من که میگم برای امروز دیگر بس است و به خانه‌هایتان بروید. همین که ثابت کردید هر موقع که اراده کنید، به خیابان‌ میآیید، بزرگترین دست‌آورد است. نیروها را زود به زود هرز ندهید.