آقای ابراهیم نبوی، شما دیگه چرا؟ / وقتی ابراهیم نبوی انقلابی می‌شود / چگونه با موتورسواران مزدور به‌صورت مسالمت‌آمیز بجنگیم؟ا

منو باش! می‌خواستم از آقای ابراهیم نبوی بخوام که تمام تلاش‌شو بکنه که راه‌پیمایی 25 بهمن، به‌عنوان «راه‌پیمایی در سکوت» جا بیافته تا پیر و جوون و دایی و زن‌عموهای بیشتری جرات کنن بیان تو خیابون، دیدم به به! ایشان فرمان انقلاب را در 25 بهمن صادر کرده‌اند و این سوال برام مطرح شد که اگه با هشت روز تبلیغات میشه مردم را برای به خیابان آمدن و بروز خشم و به خانه باز نگشتن و جنگ با موتورسواران مزدور و فریاد مرگ بر دیکتاتور چه با موتور یا شتر و انقلاب، آماده کرد، خوب این مردم رو که با 4 ماه تبلیغات مداوم برای انقلاب در روز 25 خرداد سال 1390 که خیلی بهتر می‌شه آماده کرد. حرکت خود‌جوش یک چیز است و حرکتی که با فراخوان بوجود می‌آید چیزی دیگر. اگر واقعن مردم منتظر فراخوان برای انقلاب هستند، بگذاریم کمی از ثمرات طرح حذف یارانه‌ها تاثیر تدریجیش را بر اعصاب و روانشان بهتر بگذارد و تنور تعداد بیشتری از آن‌ها برای انقلاب داغ‌تر شود.
خوب حالا یه نگاهی به حرف‌های این نسبتن عزیز که رگ‌های انقلابی‌اش بد جوری ورم کرده و انقلابی‌ترین انقلابی‌ها را هم خوشحال کرده بندازیم تا دوباره مزاحم بشم:

ابراهیم نبوی: «مردم ایران! موج عظیم اعتراضات مردم منطقه به حکومت های دیکتاتوری از نفس گرم جنبش سبز برخاسته است. جنبشی که یک سال قبل در تهران و شهرهای ایران علیه انحصارطلبی و دیکتاتوری آغاز شد و امروز امواج بلند نیل، آن را به اهرام رسانده است. هراس بن علی او را از تونس فراری داد و هراس سید علی خامنه ای نیز او را خانه نشین خواهد کرد. تونس به ما آموخت که نباید در خانه بنشینیم و باید بدانیم اگر به خانه های مان رفتیم، آنها به سراغ مان خواهند آمد. از اشتباهات مان، اگر اشتباهی کرده باشیم، چراغی می سازیم برای روشنی آینده و به خیابان می رویم تا به حکومتی که در این یک سال نشان داد نمی خواهد از اشتباهاتش پند بگیرد، نشان بدهیم که ما آمده ایم، ما با تمام نیروی مان آمده ایم تا یک بار دیگر آینده را از آن فرزندانمان کنیم. حکومتی که برخلاف تمام وعده هایش مجرمین متجاوز کهریزک و کوی دانشگاه را نه تنها مجازات نکرد، بلکه شریف ترین فرزندان کشور را کشت و زد و بست و به زندان شان درهم شکست. هر کسی حق دارد بترسد، ولی حق ندارد مردم را بترساند، ما بیش از اینها قربانی داده ایم. ... ما باور می کنیم که سید علی رفتنی است، چون جلوی چشم مان رفتن بن علی را دیده ایم. ما با موتورسواران مزدور حکومت می جنگیم، همانطور که مردم شریف و دلیر قاهره با شترسواران مبارک جنگیدند و پیروزی از آن آنان خواهد بود....
آقای خامنه ای!... نه در تونس و نه در مصر آنقدر که شما زدید و کشتید و خشونت اعمال کردید با این وقاحت و با این دریدگی رو در روی مردم نایستادند... شما در صدا و سیما نشان دادید که شترسواران عقب مانده هنگ لباس شخصی های مبارک به جان مردم قاهره افتادند، مگر خودتان موتورسواران را به جان مردم نیانداختید؟... مردم ایران روز 25 بهمن، از سراسر کشور، فاصله امام حسین تا آزادی را در تهران طی می کنند تا به همه جسارت هایی که در این یک سال به مردم کردید پاسخ بدهند. شما یک سال فرصت داشتید، باید دولت را تغییر می دادید، باید بی عرضه های چاپلوس را از سر کار برمی داشتید، نکردید و حالا مردم توی دهان این دولت تان می زنند. سبزهای ایران با جمعیتی انبوه و با خشمی سبز به خیابان می آیند ... ما همچنان مسالمت آمیز رفتار خواهیم کرد، اما این شماهستید که باید مودبانه بایستید تا آتش خشم ملت دامان تان را نگیرد.»

یادتون میاد که خیلی‌ها فاجعه‌یه! 22 بهمن پارسال را تقصیر اسب تروای آقای نبوی! انداختند و او را آن‌چنان ناجوان‌مردانه‌زنانه مورد حمله قرار دادند که گوبا قبول دارند رهبری جنبش دست آقای نبوی است یا بود؟! یه پیشنهاد داد و میلیون‌ها آزادی‌خواهی که حماسه‌یه 25 خرداد را بوجود آوردند، گولشو! ‌خورند و بقیه هم بعد از اینکه کار از کار گذشت، گفتند ای داد بیداد! باز این نبوی مردم رو گول زد؟! کی بود کی بود، من نبودم. همه‌اش تقصیر این آدم نیمه‌اصلاح‌طلب یا نیمه‌انقلابی یا نیمه‌محافظه‌کار یا نیمه‌ترسو نیمه‌شجاع یا بی‌فکر، همشو که نمیشه نیمه نوشت، یا بهترین مغز متفکر یا انقلابی‌یه‌درست‌وحسابی بود! براستی که باید در مورد شخصیت کتاب ها نوشته شود و به افتخارش جشنها برگزار گردد. اما این به این معنی نیست که ایشان دوباره دچار خریت نشود و باز هم اشتباه نکند.
و اوضاع مثل اینکه دیگه فرق کرده و این بار این آقای نبوی است که گول! انقلابیون بی‌موقع ایرانی را خورده و جوّ گرفته‌تش. بوی سقوط حکومت‌ها به مشام می‌رسد و دماغ آقای نبوی چاق. زیادی چاغ. امیدوارم این برادر جان ضمن عمل کردن دماغ و دوش آب سرد، فراخوان و فرمان انقلابی‌شان را به 25 خرداد 1390 اختصاص دهند و به مردم بگویند که چهار ماه دیگر صبر کنند و با «راه‌پیمایی در سکوت» در روز 25 بهمن، مانع هرز دادن نیروهای خود و پرجمعیت‌تر شدن خیابان‌ها گردند. مرسی!
راستی داشت یادم می‌رفت! جواب سوال « چگونه با موتورسواران مزدور به‌صورت مسالمت‌آمیز بجنگیم؟» را از خود اقای نبوی بپرسید بهتره.