به قَلَت های املاعی توجه نکنید*
ندا از آن‌چه که از تحقیر (تهقیر) ، شایسته نبود، به‌اندازه‌ی کافی کشیده و چشیده بود. او دیگر هازر(حاظر) به تحمملِ حجاب(هجاب) اجباری و گشت‌های امر به فلان و بهمان نبوده و به
خرخره‌اش رسیده بود
/نماینده‌ی خدا بر روی زمین:لطفن دولا شوید تا منی که حقانیتم را از طریق خدای مسلمین ثابت نموده‌ام! دسته‌ی پرچم اسلام راستین! خود را در ماتحت‌تان فرو کرده و از اتش جهنم نجات دهم! /
خطر واقعی و داعمی‌ی تجاوز و شکنجه‌ی روحی و جسمی و زندان، روح ندا را پریشان و بارها و بارها چشمش را گریان کرده بود. و هَدس‌م(حدسم) این است که این‌چنین کمر راست‌کرده و تصمیم(تَسمیم) گرفته بود: یا مرگِ پرافتخار و یا رسیدن به حداقلی از آزادی و جمهوریت(آزادی‌ی ابراز مخالفت و انتخاب آزادانه‌ی رعیس واقعی‌ی مملکت، یعنی ولی‌ی فقیه، از میانِ همه‌ی عمامه‌داران). حدس شما چیست؟
 | |
| تولد : 3 بهمن .۱۳۶۱ تهران | |
| مرگ: 30 خرداد ۱۳۸۸ امیر آباد، تهران (خیابان کارگر شمالی)ا | |
| مدفن: گورستان بهشت زهرا - قطعه ۲۵۷ ردیف ۴۱ شماره ۳۲ | |
| پدر: علی آقاسلطان مادر: هاجر رستمی‌مطلق] | |
ندا آقاسلطان (۳ بهمن ۱۳۶۱ در تهران - ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ در تهران) یکی از ده‌ها تن از افرادی بود که در جریان اعتراضات مردمی به نتایج انتخابات ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ در روز شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ (۲۰ ژوئن ۲۰۰۹) در محلهٔ امیر آباد تهران (خیابان کارگر شمالی، تقاطع خیابان شهید صالحی و کوچهٔ خسروی) به ضرب گلوله کشته شد. ا
در مورد قَلَت های املاعی
No comments:
Post a Comment
برای فرستادن نظر و پیغام، احتیاج به دادن اسم و آدرس و کلمه رمز و قد و وزن ندارید. خودتان انتخاب کنید